Geveltoptekens

Nooit eerder van dit woord gehoord, totdat Roland, die ons helpt met klussen, voorstelde om een ornament te maken in de top van de gevel. Want hij kwam net te kort doordat het net even anders uitpakte met het bevestigen van de windveren. Want met die oude holle dakpannen en de damwanden heb je creatieve oplossingen te bedenken. De standaard oplossingen werken niet.

Gelukkig is Roland zelf een kunstenaar en snapt hij mijn plezier in het creëeren van dit tuinhuisje. Daarmee gaf hij mij een mooie opdracht. Dat het een geveltopteken genoemd werd kwam ik pas achter toen ik via Google op zoek ging naar voorbeelden. Ik zag boerderijen met prachtige zwanen en veel kruisen.

Op het dak zat een windwijzer met haan en die mag terug. In de eerste klas van de lagere school schilderde ik een fiere haan waar ik pas een lijst omheen gemaakt heb en nu heb ik ook een haan op het dak. Eerst bedacht ik daar een hart onder en ik had een aanpassing te doen zodat de wijzer kon blijven draaien, door er een bolletje aan toe te voegen.

Iets in mij zei nog eens verder te schetsen. De hand de vrije loop te laten. Zo ontstond er een symbool voor onder de haan, vrouwelijk van karakter, naar beneden gericht. Het kleine rondje komt waarschijnlijk terug in een rond raam er onder. Roland houdt het ontwerp voor mij vast zodat ik kan zien of het klopt.

De achterkant, gericht naar een weiland met paarden is zichtbaar vanaf de doorgaande weg. Hiervoor ontstond een krachtig symbool, hemel en aarde verbindend, zonder uit te reiken naar boven. Eerder omhullend, terug gebracht naar het hart, het midden. In rood gekleurd verwacht ik dat het aan kracht zal toenemen. U